trefwoord: dr. Anton Hofreiter

Dit zijn de woorden van Wolfgang Schäuble in Gespräch met klimaatactiviste Luisa Neubauer en Spiegel. Een heel spannende ontmoeting. De essentie is dat we ons grotendeels alleen gelaten kunnen voelen met het probleem van de klimaatramp door de politiek. De klimaatramp overweldigt de politiek. De molens van de politiek malen langzaam en alles wat we kunnen verwachten is om te verdrinken in de besluitvorming van de overheid. Hun voornaamste zorg is het begaan van een formele fout. Wat telt, is niet het stoppen van de opwarming van de aarde; wat telt is dat de officiële kanalen worden gevolgd. Zelfs als we het broeikaseffect doen verouderd.

Politici wijzen graag op contracten die nageleefd moeten worden. Vooral de contracten die het klimaat schade toebrengen of de wereld vernietigen, zijn belangrijk. Er zijn minder overeenkomsten, zoals die bedoeld zijn om grondwaterverontreiniging tegen te gaan of het Akkoord van Parijs, waarin doelstellingen voor klimaatbescherming worden vastgelegd. Als de contracten die het klimaat beschermen niet worden gerespecteerd, is dat "gênant". Wanneer de verdragen worden geschonden (gek genoeg is dat bijna nooit gebeurd) die de wereld vernietigen, is dat in strijd met de rechtsstaat en 'crimineel'.

Kortom ... het is ongelooflijk. Het is zo serieus en we discussiëren en discussiëren alsof we het lang geleden hebben opgegeven. Het is duidelijk dat de klimaatramp de politiek overweldigde.

Maar er is ook iets positiefs aan de situatie.

Goed. Maar je kunt het hele ding ook positief zien. Want dankzij de vele discussies en alle vrijheid van meningsuiting hebben we als Duitsers nog veel vrijheid. Veel andere landen hebben veel autoritairere systemen waarin veel persoonlijke vrijheid verloren is gegaan en de milieusituatie daar in sommige gevallen zelfs ernstiger is dan hier.

Wij kunnen daarentegen nog volkomen vrij beslissen wat we doen en hoe en wat we bij wie kopen. En daar is het startpunt. We hebben veel kracht. We gebruiken ze gewoon niet goed.

Een wereldomvattend bedrijfsmodel dat de wereld armer en armer maakt.

We merken op dat bepaalde bedrijven het bedrijfsmodel hebben om alle verkopen toe te eigenen, zodat de detailhandel sterft, banen verloren gaan en onze binnensteden uitsterven. We beseffen dat wat daar gebeurt, ernstige gevolgen heeft. Maar we blijven kopen bij deze bepaalde grote bedrijven. Grappig eigenlijk. Dus met ons geld steunen we degenen die ons leven vernietigen en hen armer en armer maken.

We weten eigenlijk van de grieven, maar het is voor velen nog te moeilijk om iets te veranderen.

Hetzelfde geldt voor milieubescherming. Iedereen zou inmiddels bekend moeten zijn met de omstandigheden in de bio-industrie en de gevolgen voor klimaat en milieu. En het moet eigenlijk voor iedereen duidelijk zijn dat het kopen van vlees bij deze grote slachters het lijden van dieren verzegelt en het klimaat en de omgeving doet instorten. En toch merk je niets bij de kassa van de supermarkt. Het geld blijft stromen in de richting van degenen die ons leven verwoesten.

Of de ontbossing van het regenwoud. Het regenwoud wordt gekapt voor weiland of voor de teelt van palmolie. Dus de consumptie van hamburgers gemaakt met het vlees van deze dieren en van producten die palmolie bevatten, schaadt het regenwoud. Maar zowel de burger als de palmolie worden nog steeds kritiekloos geconsumeerd.

Er zijn oneindig veel voorbeelden van dit soort relaties. En om vanaf het begin terug te komen op het citaat. Ja we hebben het kapitalisme overdreven. En grondig. Alles is met elkaar verweven en georganiseerd om het maximale uit de natuur, dieren en mensen te halen. En omdat het hele systeem steeds meer moet groeien, ging het jarenlang maar om één ding: opbrengst en winst. En de resulterende klimaatramp overweldigt de politiek.

De volgende generatie is getraind om het turbokapitalisme te blijven voeden - ongeacht de verliezen.

Het systeem heeft massa's jonge zakelijke talenten voortgebracht die elkaar overtreffen in het versnellen, automatiseren en winstgevender maken van processen. Het maakt niet uit of de consument steeds slechtere goederen krijgt en de wereld steeds meer schade oploopt.

De hele mensheid viel buiten de boot. En elk mededogen. Alle nederigheid voor het leven, alle sociale vaardigheden, fatsoen, moraliteit en verantwoordelijkheidsgevoel lijken verloren te zijn gegaan. Op de een of andere manier lijkt het alsof mensen niet beseffen wat er in de wereld gebeurt en dat het erg bedreigend is. We hebben geen tijd meer om de andere kant op te kijken of op politiek te wachten.

We moeten politici nu helpen, omdat ze de situatie niet aankunnen met uw middelen. Omdat het later, wanneer het weer op het goede spoor is, onze belangrijkste bondgenoot en ons zal ondersteunen met uw wetten en resoluties.

We moeten de politiek helpen. Omdat de klimaatramp momenteel een overweldigende politiek is. Ons systeem is niet ontworpen voor deze situatie. De federale overheid is als een zware reuzetanker die niet gemakkelijk van koers kan veranderen. Er zijn oneindig veel kleine sleepboten nodig om het in de goede richting te manoeuvreren. En dat zijn wij. Iedereen die zich inzet voor klimaat, mens, milieu en dier geeft een positieve impuls.

En als er genoeg bij elkaar komen, beweegt het zware schip en begint het in een nieuwe, betere richting te bewegen. En het begint onze impuls te ondersteunen en komt met resoluties en wetten die ons zullen helpen de waanzin te stoppen. Ook al is de klimaatramp momenteel overweldigend, het zal in de toekomst weer een belangrijke bondgenoot aan onze zijde worden. Omdat we deze situatie alleen samen kunnen oplossen.

De voorzitter van de Groenen, Dr. Anton Hofreiter heeft in zijn Home Page zei dat hij gelooft dat we de klimaatverandering op tijd zullen bereiken. En dan benadrukt hij in het naschrift nogmaals dat hij er echt in gelooft. Dat heeft me erg ontroerd, omdat het zo echt en authentiek is. Het is geweldig dat hij zo'n belangrijke rol speelt in de Duitse politiek en dat hij al aan onze kant staat.

Omdat we ook geloven dat we het kunnen.