Katil kapitalizme karşı akıllı piyasa ekonomisi

Bizim toplumumuzda çok zor. Katil kapitalizme karşı akıllı piyasa ekonomisi. Sadece bir kişi kazanabilir.

Genç bir insan olarak sisteme doğduğunuzda, etrafınızda neler olup bittiğini anlamanız biraz zaman alır. Aynı zamanda evinizin nasıl düşündüğüne ve konuştuğuna da çok bağlıdır. Ve çevre, okul, çalışmalar (eğitim izniniz varsa) ve ayrıca sahip olduğunuz mali geçmiş hakkında. Çünkü sağlık, para, yaşanacak ucuz yer, yetenek gibi ne kadar az fark ederseniz, şantaj yapma olasılığınız o kadar artar. Katil kapitalizmin olduğu bir dünyada, akıllı piyasa ekonomisindekinden farklı kurallar geçerlidir.

Kendinizi çok fazla çaba sarf ederek serbest bırakabilir ve bir şeyler başarabilir ve sistemin sizinle istediğini yapabileceği durumdan çıkmak için savaşabilirsiniz. Ancak çok savunmasızsın. Bir iplik tarafından asılı duruyorsun. Çünkü eğer siyaset uzun vadede etkilenebiliyorsa, yani satın alınabiliyorsa, o zaman bir sosyal piyasa ekonomisi hızla bir kapitalizme dönüşür, bu da turbo kapitalizme ve ardından hızla öldürücü kapitalizme dönüşür. Bu çok doğal.

Çünkü bir noktada büyüme ancak yıkım ve yerinden edilme ile mümkündür.Yani, toplumda nerede olduğunuza bağlı olarak, işin korunmasına, mesleki alanın varlığını sürdürmesine ve bazı yapıların kalmasına izin verilmesine bağlısınız. Aksi takdirde yakalanırsınız ve şantaja açık hale geldiğiniz için kayar ve hızla itibarınızı kaybedersiniz.

Katil kapitalizm toplumu yok eder.

Katil kapitalizmden sonra pek bir şey gelemez. Zaten barışçıl veya yapıcı bir şey yok. Böylece son noktaya geldik. Çok az sayıda politikacının arzuladığı ve yapmaya başladığı şeyi uygulamaya çalışmadıkça. Akıllı piyasa ekonomisi gibi bir şey. Ancak bu, ancak katılıp kendimizi kışkırtıcı tembelliğimizden (katılık, duyarsızlık, stoacılık, kayıtsızlık anlamında) kurtarırsak ve her bireyin katil kapitalizmden sonra herkes için bir gelecek olmasını sağlamaya ne kadar katkıda bulunabileceğini görürsek işe yarar. Başarılı olacağına ve sürdürülebilir yeni bir yola birlikte çıkacağımıza inanıyoruz. Böylece herkes faydalanır ve kazan kazan kazan toplumu yaratırız. Ve bu öldürücü kapitalizm akıllı bir piyasa ekonomisi haline gelir.

İnsanların belirli bir şekilde vahşileştirilmesi sisteme hizmet eder ve bu nedenle kabul edilir.

En azından öyle görünüyor, çünkü ödenen ve ödenen güçler hükümetBuna karşı koymak ve bir toplumu yaşamaya değer tutan gerçek değerleri savunmak için birçok kendi cebine ve yapmaya devam et. Sosyal medya dünyayı ele geçirmeye başladığında işlerin kaymasına izin verdiler ve düzeltici önlem almadılar. Şimdi çaresizce kurtarılabilecekleri kurtarmaya çalışıyorsunuz ve sosyal hizmet uzmanları okuldaki çocuklara birbirinize bıçakla saldırmayacağınızı açıklamak zorunda.

Ama neyse….bu sosyal medyanın yaratıcılarının gösterdiği başarı ve acımasızlık herkesi şaşırttı. Yine de bundan bir sonraki büyük tehdidin çok daha az sinsi olduğunu ve uzun süredir duyurulduğunu öğrenmeliyiz. Ve yine aktif olmak için zaman kaçırıldı. Siyasetteki birkaç kişi ve dışarıdaki birkaç kişi dışında çoğu kendi etrafında döner ya da mevcut yaşam durumlarında buna engel olamazlar ve harekete geçmek için kalan zamanı boşa harcarlar. Böylece çok geç olduğunda, sosyal medya örneğinde olduğu gibi, etki ve hasarla uğraşabiliriz. Akıllı piyasa ekonomisi, katil kapitalizmin son aşamasından çıkış yolu olabilir. Ona bu şansı vermeliyiz.

Kötü davranış ödüllendirildiği sürece pek bir şey değişemez.

Artık sertlik ve acımasızlık olmadan işlemeyen bir toplumda yaşıyoruz. Öldürme içgüdüsü olmayan insanlar fazla uzağa gidemezler ve kısa sürede tam bir şantaj durumuna düşerler. Sistemimiz büyük istek uyandıran ve bu ürünle her şeyin üzerinde durabilme duygusuyla yüklü ürünler yaratmıştır. Ve bunun için her şeyi yapıyoruz.

Şirket arabalarını örnek alalım. Bu prestij objeleri, dışarı çıkanın bunu başardığını simgeliyor. Nasıl sorgulanmıyor. Ve özellikle başka birçok insana zarar vermiş olabilir mi, hayvanlara çok fazla acı çektirmiş mi, yoksa doğayı çok fazla feda etmiş olabilir mi? Bu Kavalier'in hücumuna giriyor ve "bu böyle". Bu daha iyi yansıtılmadığı ve daha fazla insan statü sembolü sahibi olmak için her şeyi yapmaktan kendini kurtarmadığı sürece, değişimi başarmak ve mevcut öldürücü kapitalizmi akıllı piyasa ekonomisine dönüştürmek özellikle zor olmaya devam edecek.

Hayat dokunulmaz olmalı.

Etik, ahlak, insanlık ve merhamet, uzun zamandır yalnızca hoşgörü eylemlerinde ve ikiyüzlü dayanışma beyanlarında bulunmuştur. Yaşadığımız gibi yaşamak için dünyaya ne yaptığımızı anlamaktan çok uzağız. Ve diğer insanlar, hayvanlar, doğa ve nihayetinde kendimiz için ne gibi sonuçları vardır. Hayatın sahip olduğumuz en büyük iyilik olduğu, dokunulmaz olduğu ve korunması gerektiği gerçeğini tamamen gözden kaçırdık.

Ve hayatı tehlikeye atan ve tehdit edenlere sürekli olarak karşı çıkma ihtiyacı hissetmiyoruz. Biz uzağa bakmayı tercih ediyoruz. Öte yandan bakmak, bu arada, şeylerin içini görme yeteneğinin kaybolmasına neden oldu. Bütün bunlar sistem kanserinin büyümeye devam etmesini sağlar.

Şantaj yapılabilir ve kritersiz.

Çoğumuz artık şantaja açığız. Artık kendi yolumuza gidemiyoruz, bağımlı olduğumuz için hayır deyin veya bağımsız hareket edin. Ve bu durum elbette bundan yararlanmak isteyenler için idealdir. Acımasızların elindeyiz.

Bu sabah Utopia, temel geliri bir insan hakkı olarak savunan DM'nin kurucusu Götz Werner'den alıntı yaptı.

Tek soru, hâlâ “hayır deme” ayrıcalığıyla bir şeyler yapıp yapamayacağımızdır. Çünkü artık gerçek dünyada yaşamadığımız için kriteri büyük ölçüde kaybettik, çünkü bize gelen bilgilerin neredeyse tamamı kontrol ediliyor ve düzenleniyor. Bilginin bizi düşündürdüğü şekilde düşündüğümüze inanan birinden.

Tanrı gibi olmak istiyoruz ve sefil bir şekilde başarısız oluyoruz.

Belki de her şeyin arkasında, insanın Tanrı gibi olmak istediği aşırı bir kibir vardır. Her halükarda, hayat yaratmaya, teknolojiyle işleyen bir dünyayı yeniden üretmeye, ya da teknolojiyle yarattığımız sorunları çözmeye yönelik tüm girişimler... Her zaman başarısız olacaktır. Ve muhtemelen bu da isteniyor ve iyi bir şey.

Çıkmazı saygı, şefkat ve düşünceyle kırın.

Hayatı kendi başımıza kuramayacağımızı kabul etmeliyiz. Ve o andan itibaren, sahip olduklarımıza uygun bir saygı duymalıyız. Ve ancak gerçekten ihtiyacın kadarını alabileceğin ve gereksiz zararlar veremeyeceğin büyük bir saygı.

Katil kapitalizm bir çıkmaz sokaktır. İnsanlar aracılığıyla yaşam yaratmaya yönelik tüm girişimler, yalnızca sonsuz büyümeyi gerçekleştirme çabasıdır. Bu işe yarasa bile, son sadece dışarı itilecekti. Çünkü bir toplumu başkalarından ihtiyacın olanı almaya dayandırmak asla sürdürülebilir olamaz. Akıllı piyasa ekonomisi ise gelecek vaat eden bir yol. Erkek adam süreçleri birleştirir ve içlerinde ortak yaşamlar arar Şaşırtıcı bir şekilde, her iki tarafın da kazandığı bir şey ortaya çıkıyor. Gerçek bir ideal. Sömürü sisteminden uzaklaşarak birlikte katma değer yarattığınız sisteme doğru. Bir sistem ancak her iki taraf da kazanırsa uzun vadede yaşamın temeli olarak işlev görebilir.

Ürettiğimiz enerjinin bir kısmını yatırdığımızda, bir diğer gezegenlerde yaşamı mümkün kılmak için ya da dünyadaki yanlış yönetimimizin sonuçlarıörneğin küresel ısınmaya cevap olarak uzayda güneşi altın tozuyla karartarak, dünyanın korunmasına yatırım yaparak pek çok şey daha iyi olurdu. Ve işte geldiğimiz yol ayrımı budur. Katil kapitalizm veya akıllı piyasa ekonomisi. Bu bizim kararımız.